Isang pag-ikot:
dama ko ang iyong pangamba.
“Huwag kang matakot,” ani niya.
Kalauna’y parang kahapon lang ang lahat.
Paglipas pa ng pitong pagpalit araw,
‘di ba’t parang kailang lamang?
At isang taon pa,
Tiyak kong limot mo na – tapos na.
Maliit may nakakpuwing,
Batid natin ‘di ba’t mapipisat din?
(Mula sa: Trilohiyang Pangtamad)
—-
©JNavarra2012
Advertisements
